درخت به یک درخت نسبتا کوچک است که تنه ای قهو ه ای رنگ دارد و تقریبا همه جا می روید
برگ به صاف و کرکی است و گلهای به رنگهای سفید و صورتی هستند و 5 گلبرگ دارد.
“خواص برگ به” بسیار زیاد است و بسیار مفید است
میوه به رنگ زرد دارد و ترش مزه است و بین سیب و گلابی است
مهمترین تولید کننده به در ایران استانهای گیلان و گرگان و آذربایجان هستند
خواص برگ به و به
به دارای کربوهیدرات پیچیده ای بنام پکتین است که خواص درمانی دارد.برای اسهال مفید است.
میوه به دارای خاصیت تقویتکنندهی معده است و التیام ورم روده را تسهیل می بخشد و مقوی قلب است، ضدنفخ است، ادرارآور است، قاعدهآور و خلطآور است و
نقش موثری و مفیدی در بهبود بیماریهای ریوی دارد.
جالب است بدانید به شیرین گرم است و به ترش سرد و خشک است
کاربرد به در طب سنتی
میوه به تقویت کنده قلب است.
میوه به ادرار آور است.
میوه به نرم کننده سینه است.
میوه به مقوی معده و دستگاه هاضمه است.
میوه به قابض است.
میوه به خونریزی را بند میآورد.
میوه به ترش مسهل است.
میوه به ترش برای تنگی نفس مفید است.
میوه به ترش استفراغ را بند میآورد.
میوه به اسهالهای ساده و اسهال خونی را درمان میکند.
میوه به بهترین و مفیدترین میوه برای مسلولین است.
میوه به خونریزی از رحم را متوقف میکند.
میوه به اثر مفید روی بواسیر درد دارد
میوه به برای هضم غذا مفید است.
به دانه چیست و چه خواصی دارد
داخل میوه به دانه هایی به رنگ قهوه ای است که به دانه نام دارد و خواص زیادی دارد از جمله
لعاب به دانه را روی زخمها و سوختگیها بگذارید تا باعث شفای سریع آنها شود.
به دانه ضد تب است.
به دانه اسهال خونی و ساده را درمان میکند.
به دانه برای درمان جراحات گلو موثر است.
به دانه سرفه را برطرف میکند.
به دانه برای درمان تورمهای داخلی بدن مفید است.
به دانه برای التیام ترک پوست دست و بدن، نوک پستان، لب و بواسیر، لعاب به دانه را روی موضع بمالید.
به دانه برای درمان خشکی زبان و دهان مفید است.
به دانه آفتابزدگی را با مالیدن لعاب به دانه بر روی پوست درمان کنید.
جویدن به دانه برای تقویت نیروی جنسی مفید است.
خواص جوشانده گل و شکوفه به
جوشانده گل و شکوفه به سردرد را برطرف میکند.
جوشانده گل و شکوفه به مقوی معده است.
جوشانده گل و شکوفه به سینه را صاف و تقویت میکند.
جوشانده گل و شکوفه به سرفه کودکان را برطرف میسازد.
برای درمان بی خوابی دم کرده گل را با آب بهار نارنج مخلوط کرده و قبل از رفتن به رختخواب بنوشید.
جوشانده برگ درختِ به، ورم چشم را مداوا میکند.
زخمها را با جوشاندهی برگ به بشویید.
جوشانده برگ به قابض است.
ضماد برگِ درخت به برای ورم چشم مفید است.
در واقع دانههای «به» به دلیل وجود لعاب، در رفع التهابات مخاطها، سرفه و گرفتگی صدا نقش بسزایی دارند
خواص روغن به
روغن به برای برطرف کردن زنگ زدن گوش مفید است.
روغن به سرگیجه را برطرف میکند.
روغن به برای مداوای زخمهای دهان مفید است.
روغن به خونریزی ریوی را درمان میکند.
روغن به اسهال مزمن را برطرف میکند.
روغن به دوست کبد است و ورم کبد را رفع میکند.
روغن به زخم رودهها را درمان میکند.
روشهای استفاده از گیاه به
1- به دانه
برای مصرف به دانه میتوانید یک قاشق چایخوری از دانههای آن را کمی در آب خیس و سپس استفاده کنید.
همچنین میتوانید چند «دانه به» روی زبان قرار دهید و لعاب آن را ظرف چند دقیقه بمکید.
جوشاندهی دانه به: 30 گرم به دانه را در یک لیتر آب جوش ریخته و آنقدر بجوشانید تا به صورت ژله در آید.
نکته: دانهی به را هرگز نجوید
توجه داشته باشید که دانه «به» را باید فقط به طریقی که گفته شد، مصرف کرد و هرگز نباید آن را به صورت لهشده یا خردشده، جوشاند و خورد، زیرا با این کار، موادی به نام آمیگدالین در «دانه به» تجزیه (هیدرولیز) میشوند و اسید سیانیوریک تولید میکنند که اسیدی خطرناک است. با مکیدن یا خوردن دانه به، لعاب از روی آن جدا و دانه بدون هیچ تغییری دفع میشود. در این صورت خطر تولید اسید سیانیوریک وجود ندارد، اسید سیانیوریک فقط با له یا خرد شدن دانه در محیط معده تولید میشود.
شیرهی به
50 گرم به را خرد کرده با 50 گرم عسل یا شکر مخلوط کنید و در یک لیتر آب جوش بریزید و آنرا روی چراغ گذاشته تا بجوشد و حجم آن به نصف تقلیل یابد.
جوشاندهی برگ درخت به
30 گرم برگ درخت به را در یک لیتر آبجوش ریخته و مدت چند دقیقه بجوشانید.
دم کردهی گل به
30 گرم گل به را در یک لیتر آبجوش ریخته و به مدت پنج دقیقه بگذارید تا دم بکشد.
روغن به
به را تکه تکه کرده و بپزید سپس آب آنرا بگیرید و با دو برابر وزن آن روغن زیتون مخلوط کرده و آنقدر بجوشانید تا تمام آب آن بخار شود و فقط روغن باقی بماند البته دقت
کنید که روغن نسوزد.
“گیاه رازیانه“ یک گیاه مخصوص لاغری است که در مناطق شمالی کشور و دامنه های کوههای البرز می رویند.
رازیانه به طور عمده در ایران و مصر و سوریه و ترکیه و چین و هند و مکزیک تولید می شود
رازیانه طبع گرم و خشک دارد.برای درمان گلودرد و رفع بوی بد دهان کاربرد دارد(به صورت قرقره کردن)
رازیانه برای بیماریهای کلیوی و سیاه سرفه مفید است.
در طب سنتی و گیاهدرمانی بیشتر از تخم رازیانه استفاده میشود و آن هم به صورت جوشانده رازیانه و یا عصارهی روغنی.
نفخ میکنید؟ فشارخونتان بالاست؟ اضافهوزن دارید؟ یبوست دست از سرتان بر نمیدارد؟ از قدیم گفتهاند مشکلی نیست که راه حل نداشته باشد. برای رفع تمام این
مشکلات میتوانید رازیانه را به سبد خرید و بشقابهایتان اضافه کنید. این
گیاه تمام خواص سبزیها و ادویهها را یکجا دارد. با ما باشید تا بیشتر با
خواص رازیانه آشنا شوید.
از تخم رازیانه و هزاران خاصیت آن چه می دانید
در طب سنتی و گیاهدرمانی بیشتر از تخم رازیانه استفاده میشود و آن هم به صورت جوشانده و یا عصارهی روغنی. تخم رازیانه خواصی دارد که برای مقابله با مشکلات گوارشی مانند دل پیچه و یا درمان نفخ موثر است. اگر بچه شیر میدهید و فکر میکنید شیرتان کم است نیز میتوانید به تخم رازیانه اعتماد کنید. به خاطر اینکه این گیاه باعث ترشح بیشتر شیر میشود.
رابطه بین جوشانده رازیانه و بارداری
رازیانه دوستدار تناسب اندام شما است
هر 100 گرم از این گیاه حدود 30 کیلوکالری انرژی به بدن میرساند و میبینید که زیاد نیست. در واقع رازیانه یک سبزی کم کالری محسوب میشود. چون 90 درصد آن را
آب تشکیل میدهد. رازیانه سیری طولانی مدتی ایجاد کرده و برای همین شما را
از پرخوری و ریزهخواری دور میکند. این سبزی پرخاصیت سرشار از پتاسیم است
به همین دلیل هم بین سبزیجات دیورتیک یا همان ادرارآور جا دارد.
اگر از احتباس آب رنج میبرید یعنی اینکه بدنتان حالت پف کرده دارد نیز
میتوانید به این سبزی اعتماد کنید. چون مازاد آب جمع شده در بافتها را از طریق ادرار از بدن خارج میکند.
رازیانه دوست استخوانهای شماست
رازیانه حاوی مواد معدنی
زیادی است. در واقع این سبزی منبع خوب کلسیم به اضافهی پتاسیم میباشد.
اگر به هر دلیلی علاقه ای به مصرف محصولات لبنی ندارید و دنبال
منابع دیگر کلسیم میگردید رازیانه را دریابید. این سبزی منبع گیاهی کلسیم
محسوب میشود. هر 100 گرم رازیانه حاوی حدود 40 تا 45 میلیگرم کلسیم است.
پتاسیم موجود در این سبزی اجازه نمیدهد که کلسیم از بدن دفع شود. نتایج
پژوهشهایی که روی موشهای آزمایشگاهی انجام شده نشان میدهد مصرف رازیانه احتمال
از بین رفتن ترکیبات استخوانی را کاهش میدهد برای همین هم استحکام
استخوانها بیشتر میشود. اگر نمیخواهید به این زودیها پوکی استخوان
بگیرید حتماً رازیانه را به سبد خریدتان اضافه کنید.
رازیانه سرشار از ویتامین مورد نیاز خانمها است
رازیانه سرشار از ویتامین
B9 میباشد که برای خانمها لازم و ضروری است. به ویتامین B9 اسیدفولیک نیز
میگویند و معمولاً بدن خانمها با کمبود این ویتامین مواجه میشود.
مخصوصاً در دورهی بارداری مصرف زیاد این ویتامین برای جلوگیری از نقصهای مادرزادی جنین لازم است.
در برخی موارد کم خونی خانمها تنها به دلیل کمبود آهن نیست بلکه کمبود ویتامین B9 نیز میتواند با کم خونی آنها ارتباط داشته باشد. در نهایت باید بدانید که ویتامین B9 مانند دیگر اعضای خانوادهی ویتامین B در خلق و خوی ما تأثیر دارد. کمبود آن باعث کم حوصلگی و بد خلقی میشود. اگر میخواهید همیشه بانشاط و سرحال باشید رازیانه را دریابید.
رازیانه برای آنهایی که از یبوست رنج میبرند بسیار مناسب است
رازیانه نیز مانند اکثر سبزیجات حاوی فیبر
میباشد. رازیانه حاوی 3 تا 4 درصد فیبر است. خوشبختانه فیبرهای این سبزی
از نوعی است که با رودهها سازگارتر است و مشکلی ایجاد نمیکند. حتماً
میدانید که مصرف کافی فیبرهای غذایی برای دفع راحت و خلاص شدن از دردسرهای
یبوست لازم است.
البته باید توجه داشته باشید که این سبزی
میتواند ایجاد آلرژی بکند به خصوص در بین افرادی که به گردهی گل حساسیت
دارند. بهتر است بچهها از مصرف این سبزی خودداری کنند.
رازیانه برای کنترل فشارخون مفید است
این خاصیت رازیانه همچنان
به میزان پتاسیم آن مربوط میشود. همان طور که گفتیم رازیانه یکی از منابع
غذایی پتاسیم محسوب میشود. هر 100 گرم از این سبزی حاوی 400 تا 500
میلیگرم پتاسیم میباشد. مصرف 150 تا 200 گرم رازیانه میتواند به راحتی
15 تا 20 درصد نیاز روزانهی ما به پتاسیم را تامین کند. برای همین هم
رازیانه میتواند تعادلی بین سدیم و پتاسیم بدن ایجاد کند که برای تنظیم فشارخون
لازم است. برای اینکه فشارخونتان کنترل شود حتماً مصرف سدیم (نمک) را کاهش
داده و مصرف پتاسیم را بیشتر کنید. خوشبختانه مصرف رازیانه یکی از روشهای
مطمئن برای بالا بردن میزان پتاسیم بدن میباشد.
چقدر در مورد جوز هندی می دانید؟ با ماهمراه شوید تا این گیاه را بهتر بشناسید.
منشا جوز هندی از از شرق اندونزی و شرق هند در جزایر ملوک است و در آن مناطق یکی از پایــــه های اقتصاد به شمار می رود. از جوز هندی در این مناطق به صورت
خشک شده و بیشتر برای چاشنی غذا استفاده می شود. در واقع باید گفت پوسته ی خشک شده ی اطراف دانه در جوز هندی لذیذترین چاشنی برای غذا به کار می
رود که البته مقادیر زیاد آن موجب ایجاد حالت رخوت و سستی و سپس اعتیاد به ماده ی آلکالوئیدی آن میگردد.
جوز هندی درختی است دوپایه، به ارتفاع 8 تا10 متر و دارای برگهای دائمی که در جزائر ملوک به صورت وحشی می روید. شکل ظاهری آن بی شباهت به درخت نارنج
نیست زیرا بر روی شاخه های متعدد آن برگهایی متناوب، ساده، کامل، موجدار، بیضوی، نوک تیز، بدون استیبول و چرمی شبیه برگ درخت نارنج به وجود می آید. سطح
فوقانی پهنک برگ به رنگ سبز تیره ولی سطح تحتانی آن روشن تر و به رنگ سبز مایل به سفید می باشد.
در طول شاخه های آن گلهای نر و ماده بر روی دو پایه به وجود می آید.
گلهای نر آن دارای پوششی ضخیم، گوشتدار و منقسم به سه قسمت نوک تیز اند و به صورت مجتمع بر روی شاخه قرار می گیرند.
در گلهای ماده نیز پوششی شبیه گلهای نر وجود دارد و دارای یک تخمدان تک خانه است که از لقاح آن یک میوه ی سته شبیه هلو و محتوی دانه های بیضوی محصور در
یک پوشش گوشتی و قرمز رنگ تبدیل می گردد.
قسمت مورد استفاده ی این درخت دانه و پوشش اطراف آن است. بهره برداری از این درخت معمولاٌ از پایه های 7 ساله شروع می شود و در سن 25 سالگی نیز حداکثر
مقدار میوه از آن به دست می آید و چون در تمام سال میوه بر روی درخت وجود دارد در هر فصلی می توان از درخت بهره برداری به عمل آورد. ولی بهترین موقع زمانی
است که هنوز میوه ها در حال باز شدن باشند. میوه ی رسیده ی گیاه پس از باز شدن دانه هایی خارج می سازد که درون محفظه ای به رنگ قرمز نهفته می باشند.
دقت در وضع دانه ی گیاه نشان می دهد که ارتباط دانه با محفظه ی مذکور منحصراً از راه قاعده ی آن است. هر دانه را نیز از خارج پوسته ی سختی به رنگ قهوه ای که
دارای شیارهای عمیق منشعب از قاعده است، در بر می گیرد.
اگر پوسته ی سخت دانه از آن جدا شود، مغز آن ظاهر می گردد که سطحی چین خورده دارد و وجموعاً به رنگ خاکستری جلوه می نماید. بوی آن مخصوص و طعمش
تند روغنی معطر و بسیار مطبوع است.
پس از چیدن میوه ها دانه های محصور در پوشش خارجی را در آب نمک می خیسانند و پس از آن که با این عمل پوشش خارجی دانه (Macis) از آن جدا گردید، دانه ها
را بر روی شاسی ها تحت اثر گرمای ملایم به نحوی که به خوبی تهویه گردند قرار می دهند و مرتباً هر دو روز یک بار آنها را زیر و رو می کنند. با این روش در طی مدت دو
ماه مغز درون دانه از پوسته ی آن ازاد می گردد (بر اثر خشک شدن و از دست دادن آب). در این هنگام با قطعه چوب سبک وزنی ضربات ملایم بر روی پوسته ی آن وارد
می آورند و مغز دانه را از پوسته جدا می کند.
ترکیبات شیمیایی- دانه ی گیاه که موسکاد نامیده می شود دارای آمیدون، مواد آلبومینوئیدی، مواد چرب جامد به مقدار 35 تا 40 درصد،
اسانس 8 تا 15 درصد و رزین می باشد.
اسانس موسکاد مایعی بیرنگ با کمی تمایل به زردی دارای بوی معطر و طعم گرم و سوزاننده است. در ترکیب آن نیز مخلوطی از پنین، کامفن راست (80درصد)، دیپانتن،
الکلهای ترپنی، کمی اوژنول، سافرانین، میریستین و… یافت می گردد.
بوردو موسکاد ماده ی چرب مغز دانه ی گیاه است که برای تهیه آن مغز دانه ها را به صورت گرد در آورده بر روی غربال مویی می گسترانند و تحت اثر بخار آب قرار می
دهند تا مواد چرب آن به حالت مایع و قابل استخراج در آید. سپس آن را به سرعت تحت اثر فشار صفحات آهنی سفید که قبلاً به علت قرار گرفتن در آب جوش کاملاً داغ
شده است قرار می دهند. چون ماده ی روغنی که تحت اثر فشار صفحات آهنی گرم از گرد دانه خارج می شود مقداری آب همراه دارد. برای خارج شدن آب از روغن
ظرف محتوی آنها را خنک می نماید به حدی که آب درون آن سرد شده و جدا شدن روغن از آب میسر می گردد.
صاف کردن روغن به دست آمده نیز باید در دمای 100 درجه صورت گیرد.
خواص درمانی- دانه ی این گیاه و همچنین پوشش خارجی آن (Masic) از مواد محرک و مؤثر است. ولی ادامه ی مصرف آن خطرناک می باشد و مصرف 7 تا 12 گرم آن
موجب مسمومیت می شود. مصرف بی رویه ی اسانس موسکاد ایجاد رخوت و خواب عمیق همراه با کاهش عمل رفلکس ها می کند. سمی بودن آن برای انسان بیشتر
از حیوانات است. با توجه به موارد مسمومیت که غالباً از مصرف موسکاد و اسانس آن پیش می آید، باید همواره این نکان مورد دقت قرار گیرد که اولاً اگر مصرف آنها بی
رویه و بیشتر از مقادیر درمانی نباشد و ثانیاً ادامه پیدا نکند بی خطر می باشد.
موسکاد و پوشش خارجی آن علاوه بر مصارف درمانی در فرمول عده ای از فراورده های دارویی وارد می شود و به علاوه از ان در تهیه ی بعضی لیکورهای مقوی قلب و
هضم کننده استفاده می شود. بوردوموسکاد در استعمال خارج به صورت مالیدن بر روی عضو برای درمان رماتیسم به کار می رود.
شکلهای دارویی- موسکاد در فرمول الکلای گاروس و همچنین آب ملیس ده کارمس و الکلای فیروراوانتی وارد می شود
بوردوموسکاد در تهیه ی بم نروال و لینیمال دوروزن و یا به طور خالص برای مالش دادن بر روی عضو در رماتیسم به کار برده می شود.
محفظه ی بیرون دانه به مصارف درمانی نمی رسد ولی از آن برای تهیه ی نوعی شراب استفاده می گردد.
اسانی موسکاد به عنوان مقوی و به مقدار 25 قطره یا نصف قاشق چایخوری در یک فنجان آب گرم مصرف می شود مشروط بر آن که به طور مداوم به کار نرود.
تولید ادویه جوز هندی در اندونزی به عنوان یک حرفه محسوب می شود و در تمام سال عده ی خاصی به خشک کردن و تولید آن مشغولند. همان طور که گفته شد جوز
هندی از طعم بسیار لذیذی برخوردار است و در کشورهای گرمسیری به خصوص طرفداران خاص خود را دارد. جوز هندی به دلیل دارا بودن آلکالوئیدهای خاص تسکین
دهنده ی دردهای مفصلی و روماتیسمی است ولی افراط در مصرف آن بر روی بخش کنتل احساسات در مغز تأثیر گذاشته و در واقع آن را تحریک می کند و پس از مصرف
آن احساس نشاط و رضایت به همراه سستی و رخوت در انسان پدید می آید.البته مصرف ان بستگی به طبع اشخاص دارد. برای افراد سرد مزاج بسیار مفید است
از این گیاه مفید استفاده نمایید.